จิตสำนึกของคนเล่น ว.

จากการที่ความต้องการในการใช้วิทยุสื่อสารไม่ได้ลดน้อยถอยลง ถึงแม้ว่าเทคโนโลยีในการสื่อสารจะพัฒนาไปมากเพียงใดก็ตาม แต่กลับมีผู้ต้องการใช้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอาสาสมัคร เช่น อปพร. หน่วยกู้ชีพ หน่วยกู้ภัย ซึ่งบางท่านก็มีความรู้เกี่ยวกับวิทยุสื่อสารเป็นอย่างดี อีกทั้งได้ผ่านการอบรมหรือการสอบการใช้ฟังวิทยุสื่อสารมาแล้ว

  แต่ที่หนักไปกว่านั้นก็คือเกิดคันไม้คันมือกดคีย์ออกอากาศ จะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตามแล้วก่อให้เกิดการรบกวนการประสานงานของหน่วยงานต่างๆ โดยเฉพาะหน่วยงานที่เกี่ยวกับความมั่นคงแห่งชาติ ก็อาจโดนจับกุมดำเนินคดีมีโทษทั้งจำคุกและปรับ เดือดร้อนกันไปเปล่าๆ

  ปัญหาอีกอย่างหนึ่งก็คือ ผู้ที่มีเครื่องเปิดแบนด์อยู่ ได้ตั้งความถี่ขึ้นใช้เรียกขานในกลุ่มของตนเอง โดยขาดความรู้ความเข้าใจ โดยหารู้ไม่ว่า ความถี่ตลอดย่านจะมีหน่วยงานต่างๆ ใช้งานกันอยู่ตลอด เช่น หน่วยงานเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งชาติ บก.ทหารสูงสุด ตำรวจ ปกครองกิจการวิทยุสมัครเล่น เป็นต้น

  ตลอดย่านความถี่ VHF ตั้งแต่ 136.000 MHz จนถึง 174.000 MHz จะมีหน่วยงานต่างๆ ใช้งานอยู่จนเต็มตามที่ได้รับจัดสรรตลอดทั้งย่าน

อยากใช้ให้ถูก..... ไม่อยากเล่นเถื่อน...

  แหม...คุณก็... นี่มันเกี่ยวกับความมั่นคงของชาตินี่ครับ

  หากว่าใครๆ ก็ใช้ อยากตั้งความถี่อะไรก็ตั้งหน่วยงานราชการ, หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการดูแลความสงบเรียบร้อยของประชาชนก็คงประสานงานกันไม่ได้ผล ประชาชนก็ไม่มีความสุข ชาติบ้านเมืองก็คงวุ่นวาย เมื่อเกิดสาธารณภัยก็ไม่สามารถให้ความช่วยเหลือได้ทันท่วงที

  ใน พรบ. วิทยุคมนาคม ก็ได้มีการกล่าวถึงความผิดต่างๆ ที่เกี่ยงข้องกับการใช้วิทยุคมนาคมไว้หลายข้อด้วยกันจะขอยกมากล่าวเฉพาะที่ใกล้ๆ ตัวสักเล็กน้อย

แล้วอย่างนี้จะรู้ได้ไง... ว่ามีสิทธิ์ใช้แบบไหน...? (เห็นใช้มั่วไปหมด)

  เครื่องวิทยุคมนาคมแบบสังเคราะห์ความถี่ มีอยู่ 2 ประเภท

2. เครื่องวิทยุคมนาคมแบบสังเคราะห์ความถี่ประเภท 2 (ผู้ใช้ตั้งความถี่เองไม่ได้)

ทำยังไง..? ถึงจะมีสิทธิใช้โดยถูกต้อง

ค. ที่ 3 คนถูกต้อง ซึ่งหมายความว่าผู้ใช้ต้องผ่านการอบรมหรืออบรมและสอบหรือสอบ เช่นผู้ที่ใช้ร่วมข่ายราชการต้องผ่านการอบรมการใช้วิทยุสังเคราะห์ความถี่ตามระเบียบที่กำหนด ผู้ที่ใช้ความถี่ข่ายวิทยุสมัครเล่นต้องผ่านการอบรมและสอบหรือการสอบเพื่อรับใบประกาศพนักงานวิทยุสมัครเล่น